10 Ιαν 2009

ΓΡΑΠΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΜΙΑΣ ΚΟΥΦΗΣ

Η αίσθηση του κόσμου ήταν λειψή,
από τη γέννησή μου ως τώρα.
Στο ιστορικό μου γράψανε: κουφή
κι έτσι έμεινε –μια κούφιαν ώρα.

Μες το μυαλό μου, ωστόσο, η μελωδία
με κατακλύζει, πλημμυρίζω από ήχους.
Των τραγουδιών διαισθάνομαι την αρμονία
κι έτσι συχνά μεθώ απʼ τους στίχους.

Τον κόσμο σας ποθώ να τον διαβάσω
στα στρογγυλά σημάδια στο χαρτί.
Της γλώσσας σας τα μυστικά να εξιχνιάσω
-ποτέ μου δε βολεύτηκα στην άκρα σιωπή.

Εντάχτηκα στη σκέψη σας, των ήχων
-το φλοίσβισμα, το θρόισμα και η ριπή του ανέμου
και μέσα τα χτυπήματα της πόρτας και των τοίχων-
ήχοι που δεν τους άκουσα στʼ αλήθεια εγώ ποτέ μου.

Κι ωστόσο, στα ποιήματα με σπρώχνει η φαντασία.
Τη γλώσσα σας χειρίζομαι και σας τη στέλνω πίσω.
Νʼ αφουγκραστείτε εδώ κι εσείς μία στιχομυθία
Που –αν και κουφή- μπορώ να εκφωνήσω…

…Πλέει το μήνυμά μου στο μπουκάλι,
μποτίλια στο νερό το πελαγίσιο.
Κι εγώ ετοιμάζομαι, απʼ την αρχή και πάλι
τα μυστικά μου να σας κοινωνήσω.


ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια: