10 Ιαν 2009

ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ

Άδικα σ’ έστησαν στο κρηπίδωμα τότε
Πάνε τρεις χιλιάδες χρόνια
Ο ανδριάντας σου κρατήθηκε όρθιος
Τριάντα καλοκαίρια
Όσα και ο αμαρτωλός σου βίος

Ένας σεισμός σε καταχώνιασε
Στην ανωνυμία και τη λάσπη
Μέχρι που σ’ ανάσυρε
Μια ανασκαφή ανέμου

Και να που σ’ ανακάλυψαν οι άνθρωποι
Εσύ σπουδαίο εύρημα

Περίλαμπρος στέκεις στο νέο σου μαυσωλείο
Μουσείο το λένε τώρα
Καινούριο έκθεμα
Ζηλευτός και σπάνιος ανάμεσα σ’ όλους
Οι εποχές φαίνεται που πέρασαν σ’ έκαναν
Πιο επιτηδευμένο

Το θαμπό σου μάτι
Με πόση ειρωνεία αντικρίζει το χαύνο πλήθος

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΑΜΜΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: