23 Ιαν 2009

ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Όταν βγάζεις τα ρούχα σου
είναι σαν παγκόσμιος πόλεμος.

Σκέφτομαι πόσα κορμιά χαθήκανε
στις μάχες
πόσοι αιχμάλωτοι στους
βελουδένιους σου βυθούς.


ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτό είναι ένα κορυφαίο ερωτικό ποίημα
που θα έκανε πολλά άλλα προβλημένων
ποιητών
να κοκκινίσουν από ντροπή
και να τραπούν σε άτακτη φυγή
λήθης.

Εύγε

Ανώνυμος Αναγνώστης

Churchwarden είπε...

Φίλτατε κουκουλοφόρε, έχετε δίκιο να με ειρωνεύεστε που ανήρτησα το ποίημα αυτό, το οποίο-αν δε λανθάνω-έγραψε ένας εικοσάχρονος ποιητής.

Προκειμένου να σας εξευμενίσω, σας χαρίζω το ποίημα ενός καταξιωμένου ποιητή, ώριμου ηλικιακά και ποιητικά.

Ό,τι είδαμε, ό,τι ποθήσαμε
στις πιο κρυφές μας ώρες
κάποτε έρχεται λάμποντας στο σκοτάδι
κι αθόρυβα μπαίνει στη ζωή μας.

Στο όνομα αυτής της νύχτας
που πάλι σε μένα σε χαρίζει
έλα, καλή μου,
έλα εσύ, της ομορφιάς η ωραία,
τους θεούς που μας φθονούν ας εξοργίσουμε
με τη λάμψη των σωμάτων μας.

Χάρης Βλαβιανός, Αdieu: 56.