Απτό σώμα ορατό ο Μύθος
με οστά γυμνωμένα με ζωή παρελθούσα
χτισμένος από όνειρα και ευτυχίες
μνήμες χωμένες σε τάφους και επιτύμβια.
Ξεκίνησε ο Μύθος κοχλίας σιγαλός
ιστός αράχνης διάπλεκτος πανούργος
με νοήματα και σκοπούς και διδάγματα
ατελείωτος, αινιγματικής ζωής όναρ.
Τραγικός και μονήρης της ζωής μου ο Μύθος.
Χτισμένος από γενεές περασμένες
με προσοχή, με σχέδια, με ενύφανση.
Προσωπείο Κώμου. Πυθία δαφνομασούσα.
Αμφίβολο το νόημα του Μύθου.
Το περίβλημα της ιστορίας ατασθαλές.
Η πορεία ερωτηματική, η αξία ερίζουσα
λύτρωση στο τέρμα η ατέρμονη χθόνια αναζήτηση.
Το επιμύθιο δεν επιλύει το Μύθο.
Ξεγελά τα πλήθη με πλανερά νοήματα.
Του ξεφεύγει πως ο ήρωας του Μύθου
για το Μύθο έζησε κι όχι για το επιμύθιο.
Επιμύθια ο πλούτος των ανοήτων.
Των φρονίμων κενοτάφια τα επιμύθια των Μύθων.
Δάσκαλος μέσα στο Μύθο ο ήρωας.
Πλανερός θάνατος το επιμύθιο
στις εφημερίες των εφημέρων βροτών.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
25 Ιαν 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου