ΔΙΣΥΛΛΑΒΟ ΒΛΕΜΜΑ

Εγώ θα σου μιλώ
με τ’ ανοιχτά φωνήεντα
κι ας σκιάζεσαι την έκπληξη

αγάπη αιφνίδια
και εύστοχο προσκέφαλο
πρωτότυπη περγαμηνή
το σύρτη γυροστρέφω
και φυγαδεύω την προφύλαξη
ποια νύχτα θα καταπιεί τα ίχνη;
σκιστήκανε οι φθορές στην πτώση
κι ανοίγει η βιτρίνα της άλλης εποχής μου

ξένο μου τρένο δισύλλαβο
πού κρέμασες το βλέμμα
ψιλόβροχο κι’ αγνάντι;

κάθε νύχτα
εγώ θα σου διαβάσω χέρια
και πράξεις αντοχής
όλη η αγάπη να ξεμυτίζει τη λεπτομέρεια
οδυνηρός παλμός
με το μισό σώμα εδώ
το άλλο πηγαινέλα
στη μελάνη της πλάτης
με τ’ αναστέναγμα του δράκου

γεννώ τη χάρτινη οδό των άγνωστων λέξεων
για ν’ ανεβάζουν προσδοκία
και λάθη
και κήπους
πρώτο ξύπνημα
αρνήσεις
και μορφασμούς

σου φέρνει ένα κύπελλο
απόψε ο ουρανός αστρόλεξα - κυματολέξεις

ΕΛΕΝΗ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΥ