ΣΤΑΘΜΟΣ VICTORIA

Ανάμεσα στο κίτρινο των τραμ
με τα πολυφωνικά καναρινί τραγούδια,
στο πράσινο των φαναριών,
που εξαπολύει σμήνη επιθυμίας,
το τραίνο κουβαλάει ανάσες καθημερινές
στο σταθμό Victoria.
Οι μορφές αδιάφορες
κι ο άγγελος της φωτιάς να ψιθυρίζει:
να θυμάσαι, να θυμάσαι το πράσινο.
Εκεί κάτω,
στις όχθες των υπόγειων διαδρομών
με πόσον κόπο
η έλλειψη σε φως μεταλλάσσεται.
Κραδασμός ελεύθερος από κανόνες υποταγμένους
στο ανέκφραστο του σώματος.
Με απλωμένες τις ρίζες σου
σε άλλον τόπο
θ’ ανθίζεις στον πυρετό ύλης ορισμένης.

ΜΕΛΙΤΑ ΤΟΚΑ-ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ